Пратэсты супраць фінансавых інстытутаў і дзяржаўных мер па эканоміі бюджэту працягваюцца па ўсім свеце.
Рух “Захоп Уол-стрыт” (“Occupy Wall Street”), які зарадзіўся ў Нью-Ёрку месяц таму, у мінулую суботу захліснуў паўсвету. У знак пратэсту супраць палітыкі ўрадаў і фінансавых устаноў сотні тысяч чалавек выйшлі на вуліцы 951 горада ў 82 краінах свету. Дзе дэманстрацыі праходзілі мірна, дзе суправаджаліся сутыкненнямі з паліцыяй, пагромамі і масавымі затрыманнямі.
Найбольш неспакойнымі апынуліся маніфестанты ў Рыме. Па некаторых дадзеных, у дэманстрацыях ў італьянскай сталіцы прынялі ўдзел каля 200 тысяч чалавек, а шкода, якую яны нанеслі гораду, ацэньваецца ў інтэрвале ад аднаго да двух мільёнаў еўра (мільён – калі лічыць шкоду, нанесеную толькі гарадскому маёмасці і інфраструктуры, і два мільёны – калі ў суме з стратамі, якія панеслі ўладальнікі разрабаваных крамаў і спаленых аўтамабіляў).
Групы актывістаў білі вітрыны і біліся з паліцыянтамі, хто-то нават паспрабаваў зладзіць пажар ў будынку міністэрства ўнутраных спраў Італіі. Усяго падчас падзеяў 15 кастрычніка ў Рыме пацярпелі 135 чалавек, з іх 100 – супрацоўнікі органаў аховы правапарадку.
Rome
Па словах аднаго з удзельнікаў, які, зразумела, пажадаў застацца невядомым, у рымскіх беспарадках прынялі ўдзел 800 прафесійных вулічных хуліганаў. 500 з іх ўступалі ў сутыкненні з паліцэйскімі, 300 прыкрывалі тылы. З аповеду таксама вынікае, што да выступленняў пагромшчыкі рыхтаваліся на працягу года – гэта значыць антыкапіталістычныя дэманстрацыі па выяве амерыканскіх проста ўдала трапілі пад рукі.
Rome
Калі не браць ва ўвагу пагромшчыкаў, акцыя павінна была быць мірнай.
У астатніх 950 гарадах Еўропы, Азіі і Амерыкі, дзе 15 кастрычніка таксама прайшлі масавыя вулічныя выступы, беспарадкаў і пагромаў адзначана не было. Больш таго, актывісты з іншых гарадоў выказвалі шкадаванне, што іх ідэя прынцыпова мірных дэманстрацый была выкарыстаная рымскімі пагромшчыкаў.
Між тым, па колькасці акцыі пратэсту ў многіх іншых гарадах не моцна саступалі рымскім. У Мадрыдзе, напрыклад, у маршы ад Плошчы Кибелы да плошчы Пуэрта-дэль-Соль, прынялі ўдзел некалькі дзясяткаў тысяч чалавек. Каля дваццаці тысяч чалавек (па іншых дадзеных – да 50 тысяч) выйшлі на падобны марш у Лісабоне. 10 тысяч чалавек выйшлі на марш у Лондане. Яшчэ каля 10 тысяч чалавек прынялі ўдзел у дэманстрацыях у Берліне.
У Лондане дэманстрацыя праходзіць у фінансавым раёне горада. Паліцыя лонданскага Сіці сцвярджае, што сабралася каля адной тысячы чалавек. Карэспандэнт BBC паведамляе, што на вуліцы выйшла ад трох да пяці тысяч чалавек. Асноўная дэманстрацыя ў Лондане праходзіць перад саборам Святога Паўла. Раней дэманстранты паспрабавалі разбіць намётавае лагер перад будынкам лонданскай біржы, але паліцыя не дала ім гэтага зрабіць. Па словах карэспандэнта BBC Мадзі Савадж, у акцыі пратэсту прымаюць удзел студэнты, беспрацоўныя, пенсіянеры і турысты, якія далучыліся да іх.
London
London
У Германіі ўсяго на вуліцы выйшлі каля 40 тысяч чалавек у 50 гарадах. У Франкфурце, дзе мясцовы рух па вобразу амерыканскага атрымала назву “Захоп Франкфурт”, невялікія мітынгі працягваліся ўсе выходныя, і нават у панядзелак каля будынка Еўрапейскага цэнтральнага банка заставаўся намётавае мястэчка з 200 актывістамі.
Працягнуліся выступы і на радзіме пратэстнага руху – у ЗША. У Нью-Ёрку каля 10 тысяч чалавек з плакатамі і транспарантамі сабраліся ў парку Цукоцці побач з фінансавым цэнтрам Манхэтэна. Дэманстрацыі прайшлі таксама на Таймс-сквер. 15 кастрычніка ў горадзе затрымалі каля 70 чалавек. У Чыкага ў акцыі пратэсту ў Грант-парку прынялі ўдзел усяго некалькі соцен чалавек, аднак 175 з іх былі затрыманыя паліцыяй – за адмову пакінуць тэрыторыю парку пасля яго закрыцця.
Наогул, нягледзячы на затрыманні і надыходзячыя халады, ўдзельнікі пратэстаў па ўсім свеце дэманструюць рашучасць заставацца на вуліцах сваіх гарадоў да тых часоў, пакуль ўрада не прыслухаюцца да іх патрабаванням. У той жа час, на дыялог з уладамі актывісты спадзяюцца мала – само з’яўленне “захопніцкіх” рухаў было выклікана тым, што людзі былі даведзены да адчаю немагчымасцю дастукацца да ўрадаў. Акрамя таго, патрабаванні, там дзе яны ёсць, сфармуляваны вельмі ўжо шырока: “хопіць марнаваць нашы грошы”, “стварыце працоўныя месцы”, “вылучайце фінансавую дапамогу не банкам, а людзям” – усё гэта хутчэй выраз пратэсту, чым заклік да канкрэтных рэформаў . Не кажучы ўжо пра лозунгах ў духу “Багач, сцеражыся!” і іншых рэвалюцыйных слоганам.
Гэта, аднак, не значыць, што рух пазбаўлена перспектыў. Мяркуючы па паведамленнях пра сотні тысяч даляраў, якія ахвяруюць на патрэбы пратэстуючых, можна выказаць здагадку, што “захопнікі” працягнуць да тых часоў, пакуль іх прэтэнзіі не аформяцца ў канкрэтныя патрабаванні. І тады будзе пра што гаварыць.
protest
