Цікавыя традыцыі Еўрапейцаў

Шмат чаго цікавага можна вычытаць і даведацца, калі пачаць вывучаць Еўропу. У гэтай тэме ж прадстаўлены некаторыя незвычаныя традыцыі Еўропы, якія захаваліся са старажытных часоў або цалкам новыя.

• Важнасць піва ў жыцці сярэднестатыстычнага немца вядомая кожнаму. У Нямеччыне яшчэ ў 1516 быў прыняты закон «Аб чысціні піва». Да цяперашніх часоў вытворцы хмельнага напою прытрымліваюцца яму няўхільна і на бутэльках вельмі часта сустракаецца надпіс «зварана па законе 1516». Пры гэтым, нягледзячы на ​​тое, што немцы п’юць шмат піва, быць п’яным за рулём абсалютна недапушчальна. Аштрафуюць тут любога. Нават былога канцлера ФРГ штрафавалі за перавышэнне хуткасці.

• Немцы літаральна памяшаныя на экалагічнай бяспекі. Гэта адна з нешматлікіх краін, дзе партыя «зялёных» мае вельмі сур’ёзную палітычную вагу і прымае ўдзел у вырашэнні самых важных дзяржаўных проблем. Самі ж немцы настолькі дбайна ставяцца да экалогіі, што вельмі старанна сартуюць сваё смецце. Калі па тэлевізары абвесцяць аб чарговай высечцы лесу, або паднімуць праблему забруджанасці германскіх рэк, то адразу ж знойдзецца які-небудзь актывіст, якія заклікае добрапрыстойных грамадзян на барацьбу супраць разбурэння прыроды.

• У Англіі да абеду прынята пераапранацца, гэта павінна быць іншая вопратка, чым тая, у якой Вы былі днём. Да таго ж, калі Вы спыніліся ў ангельскай сям’і, прыйдзецца пераапранацца кожны дзень у нешта новае. Але  сукенка не абавязкова на вячэрні, адзенне можа быць дэмакратычным, напрыклад, футболка, швэдар і джынсы.

• Прыналежнасць да якога-небудзь клубу або грамадству, якіх ва ўсёй Англіі вельмі шмат, гэта тое, без чаго любы ангелец, які паважае сябе, не можа жыць. Ён проста адчувае сябе шчаслівым, патрэбным і упэўненым у сабе, калі яго акружае група асоб, якія цалкам падзяляюць яго погляды, з якімі ў яго шмат агульнага.

• Наяўнасць пачуцця гумару лічыцца ў Англіі адным з найважнейшых вартасцяў чалавека, якое можна і трэба культываваць. Часцяком схільнасць ангельцаў да фізіялагічных жартаў (падальныя штаны, сальности і непрыстойныя намёкі ў шоў Бенні Хіла), якая ўпадае замежнікаў у здзіўленне, не мае на ўвазе глыбокага кантэксту, а толькі служыць спосабам выхаду эмоцый і пачуццяў, якія накапіліся за некаторы час.

• У Францыі пры сустрэчы прынята цалавацца. Ёсць меркаванне, што карані гэтай традыцыі сыходзяць у тыя часы, калі людзі абнюхвалі адзін аднаго, каб зразумець, што за чалавек перад імі.

• У Парыжы і наогул ва ўсёй Цэнтральнай Францыі цмокаюцца два разы. У правінцыі справа можа дайсці да чатырох! Важна не памыліцца ў мясцовых асаблівасцях фальклору і пазбегнуць сітуацыі, калі ты ўжо на другім пацалунку спяшаешся адхіліцца ад суб’екта, а ён хапае цябе за шыю і крычыць: “Не, не, у нас прынята чатыры!”

• У французаў ёсць прыкмета: не раскрываць дома парасон. Яе самі вытворцы парасонаў і выдумалі, каб людзі не сушылі парасоны расчыненымі і яны не ламаліся.

• Дзень нараджэння ў Іспаніі адзначаецца не адзін раз у годзе, а два. Першы дзень нараджэння з’яўляецца сапраўднай датай нараджэння, а другі – імяніны, лічыцца нашмат больш важным днём. Гэта звязана з тым, што іспанцы паважаюць традыцыі і звычаі Іспаніі, і з вялікай павагай ставяцца да святых, у гонар якіх называюць сваіх дзяцей.

• Вяселле ў Іспаніі ўладкоўваецца па тых жа прынцыпах, што і ва ўсім свеце, аднак развод тут атрымаць не так проста. Для таго, каб афіцыйна скасаваць шлюб трэба пачакаць пяць гадоў.

• Італьянцы вельмі забабонныя: яны асцерагаюцца прадметаў, падзей і асабліва людзей, якія, на іх думку, могуць прынесці няшчасце. Многія засцерагаюць сябе ад сурокаў малітвамі і кудменямі, якімі абвешаны іх цела, дамы і машыны. У дадатак італьянцы марнуюць кучу грошай на астролагаў, варажбітак і іншых шарлатанаў – таксама ў парадку страхоўкі ад сурокаў.

• У Італіі кожны горад і вёска да таго ж адзначаюць дзень свайго святога: Рым – Пятра, Мілан – Амуросій, Турын-Яна, Нэапаль – Януарыя.

• У Партугаліі лічыцца, што з’еўшы вінаградзіну ў бой навагодніх гадзін, яна выконвае жаданні. Гэта значыць, што кожны ўдар гадзін суправаджаецца з’яданнем адной вінаградзіны. Пры гэтым кожны жыхар Партугаліі загадвае адно жаданне. У выніку, за 12 удараў навагодніх гадзін кожны можа загадаць 12 сваіх самых запаветных жаданняў.

• У галандцаў толькі адзін-адзіны грэх лічыцца недаравальным – запамятаваў аб чыім-небудзь дне нараджэння. Вось чаму ў кожным галандскім доме да дзвярэй туалета прычэплен каляндар з указаннем дзён нараджэнняў ўсіх родных і блізкіх. Насельнікі такога дома ўжо сапраўды не забудуцца пра свята сваіх сваякоў і сяброў, бо кожны дзень не па адным разе бачаць гэтую памятку.

• У Польшчы, калі Вы запрошаны ў дом, то гаспадар абавязкова гатуе Вам тэпцікі. Адмовіцца ад іх значыць абразіць гаспадара.

• У Фінляндыі вельмі цэняцца выразнасць і пунктуальнасць. Спазненне лічыцца вельмі няветлівым учынкам.

• Раз у год, у дзень нараджэння Робэрта Бэрнса, 25 студзеня, па ўсім свеце сотні тысяч шатландцаў ўсаджваюцца за вячэру ў яго гонар.

• Чэхі вельмі любяць распавядаць старадаўнія легенды, звязаныя з гісторыяй Прагі. З сур’ёзным выразам жыхары Прагі могуць пацікавіцца, ці бачылі Вы на Карлавым мосце жанчыну-прывід. І папярэдзяць Вас аб тым, што ні пры якіх абставінах з ёй нельга танцаваць, інакш Вы не зможаце спыніцца, і яна “затанцует Вас да смерці”.

• У Дацкім каралеўстве сабака павінна не толькі нікога не кусаць, але нават і брахаць на паштальёна. Служачым пошты выдаецца дзяржаўная датацыя на куплю ласункі для сабак.

• У Румыніі Вас будуць вітаць у сваіх сціплых селішчах і частаваць, пакуль вы не лусніце ад такога колькасці ежы. Узамен жа яны не чакаюць нічога, акрамя дакладнага сяброўства.

• У грэкаў лічыцца дрэннай прыметай не прапанаваць чаго-небудзь выпіць любому, хто прыйдзе да іх у хату, незалежна ад часу сутак і непрацягласці візіту. Калісьці гэта была лыжачка салодкага варэння на сподачку са стаканам вады, але ў нашы дні гэта можа быць усё: кава, пірожныя, шакаладныя цукеркі, марожанае ці алкагольныя напоі.

• У Аўстрыі дыплом доктара філасофіі дае права насіць гэтак жаданае званне «Doktor», а яно, ужо паверце, падае чалавеку велізарныя перавагі, у тым ліку і магчымасць атрымаць у рэстаране столік, загадзя замоўленым іншым наведвальнікам.

Паводле euroclub.odsgomel.org