Многія раварысты-пачаткоўцы могуць “не адчуваць” некаторых нюансаў язды на ровары у сучасным (а тым больш беларускім) горадзе. І часам, тое, што відавочна веласіпедыстам дасведчаным, такім зусім не з’яўляецца для тых, хто пачаў круціць педалі нядаўна.
Таму партал bike.org.by вырашыў правесці акцыю, каб распавесці пра 10 правілаў ветлівай язды на ровары. Вядома, мэтай зусім не стаяла вучыць кагосьці таму, як трэба ездзіць – бо дарослых вучыць звычайна позна. Ды і калі хтосьці ездзіць у спакойным, акуратным стылі, гэта не азначае, што і ўсе павінны ездзіць такім жа чынам. Але, усяму сваё месца, і застаецца спадзяванне, што акцыя прымусіць шматлікіх веласіпедыстаў (прычым не толькі іх) задумацца пра тое, наколькі зручныя для іншых бываюць іх дзеянні. Хацелася б пачаць ствараць у горадзе культуру ветлівай язды.
Крыніца: bike.org.by
Аляксей абраў для сябе вельмі незвычайныя інструменты і стыль спеваў. Ён лічыць, што важна прасоўваць…
Усё нестабільна, у жыцці стрэс Але сталасць тонка: У нас ёсць кава на вагу Ад…
Вулічныя музыкі – гэта сапраўдныя мастакі, якія робяць наша жыццё больш яркім і насычаным. Яны…
У гісторыі Берасця складзена неверагодная мазаіка культурнай спадчыны, у якой асаблівае месца займаюць сінагогі, якія…
Сёння мы вырашылі адправіцца ў кулінарнае падарожжа па сталовых горада, каб высветліць, якія з іх…
У непрыкметным куточку Берасця, на вуліцы Дзмітрыя Данскога, 11, паўстала ўнікальная гастранамічная ініцыятыва, якая ўжо…
View Comments
Улыбнуло про "поблагодарить пешехода" :) Еду я по городу, тротуар узкий, с одной стороны проезжая часть, с другой - стена (ограждение тришинского кладбища в Бресте), а передо мной не спеша идут рядыком две барышни с очень пышными формами :) Идут со скоростью 2,5-3км/ч. Я за ними на расстоянии метров десяти медленно еду, чуть с велика не падаю (5...6км/ч), потом все-таки позвонил в звонок. Они начали по тротуару метаться, огланулись, увидели что я далеко, уступили дорогу. Я, проезжая мимо, улыбнулся и сказал "Спасибо". В ответ одна выпучила глаза и проорала: "Спасибо? Что ездить больше негде? Что дороги не хватает, что ты по троуару ездишь? Пожалуйста..." После такого чет совсем расхотелось кого-либо благодарить.