Categories: Наша Мова

За верш пра паміраючую вёску далі электронную кнігу

На фінішы другі конкурс “Берасцейскі ВЕРШнік” у межах кампаніі “Наша мова”. Да 1-га красавіка ўключна маладыя берасцейскія таленты мелі магчымасць праявіць сябе ў напісанні вершаў. Галоўная ўмова – пішам толькі на беларускай мове пра любоў да роднага краю, прыгажосць і непаўторнасць беларускай прыроды і зямлі.

У суполцы “Наша мова” з 4-га па 8-е красавіка праходзіла адкрытае інтэрнэт-галасаванне. Кожны жадаючы і зацікаўлены мог пазнаёміцца з 7-ю аўтарскімі беларускімі вершамі.

Творы талентаў Берасця зацікавілі вялікую колькасць людзей. Каля 2000 галасоў было аддана за аўтарскія вершы.
Нягледзячы на тое, што прыз адзін і гэта – электронная кніга, у конкурсе 2 пераможцы.

Сяргей Максімук з вершам “Я тут нарадзіўся” набраў 862 галасы і прыз – паездка на 4 дні ў Люблін.


А электронную кнігу атрымлівае настаўніца беларускай і замежных моў – Ірына Зорка з вершам “Радзімка”. Верш Ірыны сабраў 871 голас. Настаўніца як і Сяргей мае магчымасць паехаць на 4 дні ў Люблін.

Ірына Зорка

Карэспандэнтка АРР “Дзедзіч” паразмаўляла з беларускамоўнай настаўніцай. Ірына працуе ў школе (адпрацоўка 2 гады) і выкладае нямецкую, ангельскую і беларускую мовы.

Дзедзіч: Ірына, як даўно размаўляеш на беларускай мове?

з універсітэцкіх часоў.

Дзедзіч: Ты пісала верш знарок да конкурсу, ці ён быў раней напісаны?

Не, не для конкурсу, верш напiсаны ад усяго сэрца i прысвечаны маёй роднай вёсцы. На жаль, памiрае яна.

Вёска Ражковічы, Пружанскі раён. Моладзь паз’яджала. Засталiся тыя, каму ехаць няма куды – пенсiянеры. Таму i памiрае… Люблю часам паслухаць расповеды старажылаў аб тым, якою вёска была раней. Слухаю i ня веру. Але надзея ёсць. Кожны год прылятаюць буслы, а гэта добры знак.

Дзедзіч: Чаму вырашыла быць настаўнікам моў?

Дужа падабалася замежная мова. Але пасля адпрацоўкі хачу збегчы са школы. Мяне вабяць перспектывы гораду (смяецца).

Маладая настаўніца распавяла, што праца ў школе не падабаецца. Чаму?

Дрэнны заробак, многа непатрэбнай пiсанiны, матывацыя у дзетак нулявая, нават улiчваючы той факт, што трэба здаваць экзамен па замежнай мове. Але не ўсё так дрэнна: класнае кіраўніцтва прыносіць мне асалоду. Вельмі люблю свой 11 клас.

З творамі ўсіх аутараў можна пазнаёміцца ў суполцы “Наша мова”.

Сябры, на чарзе трэці конкурс у межах кампаніі “Наша мова”. Сачыце за навінамі ў суполцы кампаніі і на сайце “Дзедзіч”.

Аўтар: Наталля Гарайкіна

dzedzich

Recent Posts

Павел Ferenc: праз музыку я разумею свет

Павел Феранец, ці Ferenc, – ідэальны суразмоўца. Дамаўляемся пра сустрэчу – адразу падбіраем зручны для…

1 дзень ago

Ад сметніка да фотазоны. Як жыхары простага шматпавярховіка мяняюць сваё асяродзе

Гэты новы дом у цэнтральнай часцы горада на вуліцы Гогаля здаваўся ідэальным, калі тут набывалі…

1 тыдзень ago

Абмен раслінамі ў “Таполі”: каб зялёнага было больш

Ідэальны адпачынак – гэта час, праведзены сярод тых, хто з табой на адной хвалі. У…

2 тыдні ago

Суботнік – гэта проста. Як берасцейцы паляпшаюць сваё наваколле

Чалавек сам стварае сваё наваколле. Да такой высновы аднойчы прыйшлі жыхары сціплага пяціпавярховага дома ў…

2 тыдні ago

Ад маркету да фотастудыі: як Даша Сідарэнка змяняе культурнае жыццё Берасця

Існуе меркаванне, што Берасце – нецікавы горад, у якім няма куды схадзіць, але насамрэч гэта…

3 тыдні ago

Вікторыя Цэкат – арганізатарка фотадня для мам з “Без межаў”

Для кожнага з нас словы “макіяж”, “фрызура”, “фотаздымкі” значаць нешта сваё. Для некага гэта частка…

3 тыдні ago