Міністэрства адукацыі не падтрымала заклік гомельскай праваабаронцы перагледзець «Праграму», якая тычыцца дзяцей у сацыяльна-небяспечным становішчы

У дадзеным дакуменце ўтрымліваюцца крытэрыі сямейнага недабрабыту, многія з якіх, на думку Марыі Клімовіч, не вытрымліваюць крытыкі. Напрыклад, такія крытэрыі, як «доўгатэрміновае беспрацоўе аднаго з бацькоў, нежаданне працаваць, а таксама частая змена месца працаўладкавання», «доўгатэрміновы статус малазабяспечанай сям’і ці нізкі матэрыяльны дабрабыт», «частыя звароты ў сацыяльныя службы і дабрачынныя арганізацыі за матэрыяльнай дапамогай». Крытэрыем недабрабыту таксама вызначана запазычанасць па камунальных плацяжах.

Зыходзячы з гэтых і іншых пунктаў Праграмы, Марыя Клімовіч прасіла міністра перагледзець дадзены дакумент, зыходзячы з пастулатаў: умяшальніцтва дзяржавы ў прыватнае жыццё грамадзян дапушчальна толькі ў крайніх выпадках, дзіцяці лепш жыць з беднымі і неадукаванымі бацькамі, чым у казённых сценах.

Адказ з міністэрства, падпісаны намеснікам міністра Віктарам Якжыкам, утрымлівае агульную інфармацыю пра забеспячэнне правоў дзіцяці ў Рэспубліцы Беларусь праз ратыфікацыю Канвенцыі пра правы дзіцяці, прыняцце адпаведнага нацыянальнага закону. Пра «Праграму» ж, на якую звяртае ўвагу Марыя Клімовіч, у адказе гаворыцца лаканічна: дадзены дакумент прыняты на падставе Інструкцыі, зацверджанай пастановай Міністэрства адукацыі. Пастанова ж «узгоднена з міністэрствамі працы і сацыяльнай абароны, аховы здароўя, унутраных спраў, ЖКГ, Мінскім гарадскім, абласнымі выканкамамі, і прайшла абавязковую юрыдычную экспертызу ў Міністэрстве юстыцыі».

«Калі я выступіла з крытыкай дадзенай праграмы, я прывяла шэраг довадаў, якія спецыялісты міністэрства адукацыі нават не спрабавалі разбіць. Як гаворыцца, слана яны і не заўважылі, адмахнуліся адпіскай, ды і ўсё. Намеснік міністра спасылаецца на тое, што праграма ўзгоднена з шэрагам міністэрстваў. Ахвотна веру. Для большасці людзей дзеці – ахілесава пята, і дзякуючы гэтай праграме, працаўнікі ЖКГ, напрыклад, атрымалі магчымасць аказваць ціск на тых, хто мае запазычанасць па кватэрнай аплаце. Маўляў, не заплаціце ў тэрмін – будзеце пастаўлены на ўлік як праблемная сям’я. Але ж калі людзі не плацяць за кватэру, гэта не абавязкова азначае, што ім няма чым карміць дзяцей», – каментуе адказ з міністэрства праваабаронца.

Па яе словах, дадзеная Праграма мае свае «выгоды» і для супрацоўнікаў сферы сацыяльнай абароны, якія зацікаўлены, каб бедныя сем’і менш турбавалі іх, звяртаючыся за дапамогай. Бо ў Праграме ёсць такі крытэрый сямейнага недабрабыту, як «частыя звароты за дапамогай у сацыяльныя службы, грамадскія арганізацыі».

«Гэты дакумент складзены ў першую чаргу ў інтарэсах чыноўнікаў, але ніяк не дзяцей», – прыйшла да высновы Марыя Клімовіч.

Крыніца:  spring96.org