Мне здаецца, што галоўная прычына, па якой людзі сталі менш чытаць, заключаецца вось у чым: мы сталі багацей, у нас стала больш грошай для таго, каб эстэтычна, інтэлектуальна і эмацыйна напоўніць жыццё.
Спачатку нам хапала грошай толькі на кнігі і мы чытаючы іх, расхіналі мяжы і стваралі свой аналаг недаступных нам у рэальнасці іншых краін і мацерыкоў. Тэлебачанне было бедным, цікавых фільмаў вельмі мала. Ды і наогул – якія ў людзей былі забаўкі гадоў 30 таму? Дача або Сочы – летам, лыжы – узімку. Кнігі былі яркай і выдатнай альтэрнатывай шэрага і аднастайнага жыцця. Выставы – вельмі рэдкія; канцэрты, тэатры – квіткоў не дастанеш на больш-менш вартае…
Як цудоўна чытаць ўвечары пад шолах лістоты за акном… Або згарнуўшыся абаранкам у крэсле каля цёплай батарэі, пад стук трамвая за акном гарадской кватэры. А сёння чэрпай поўнай лыжкай: кінафільмы, тэатры, падарожжа, канцэрты … Эмоцыі льюцца шырокім патокам з усіх бакоў. Не да кніг, а шкада.