Хаця рэч ужо зусім не новая і звычайная для беларускага грамадства для яе вынайшлі новую назву – і хто кажа, што беларуская мова амаль мёртвая?))
Слова, праўда, атрымалася крыху недарэчнае…
Усё пачалося з таго, што Леанід Дранько-Майсюк, вядомы беларускі паэт, аўтар песні “Полька беларуская”, пісаў апавяданне. І нешта ён не ўпадабаў ні “мабільнік”, ні “сотавы тэлефон”.
“Неяк пісаў апавяданне “На Каляды, на Каляды”, – распавядае Дранько-Майсюк. – Трэба было ўжыць выраз “сотавы тэлефон”. А дужа мне гэты выраз не спадабаўся! Спачатку я прыдумаў на замену “ручны тэлефонік”, а потым – “далькажык”. І я ўсіх вучу так казаць. У хаце рабілі рамонт цудоўныя жанчыны-маляркі. Дык і яны за месяц навучыліся казаць “далькажык”. А “позвонить по мобильнику” я перакладаю як “падалькажыць па далькажыку”.
Акрамя таго, Леанід Дранько-Майсюк прысвяціў далькажыку цэлую аповесць. Знайсці яе можна тут.