Ізноў-такі, 28 лютага рэжым Мінска дазволіў выліцца дыпламатычнага крызісу, значна горшага, чым той, што паўстаў паміж Брусэлем і Кіевам.
Дзве краіны, што адступіліся ад дэмакратычнага шляху развіцця, супрацьстаяць Еўразвязу. У аўторак, 28 лютага Міністэрства замежных спраў Украіны ў афіцыйнай ноце заявіла пратэст супраць паводзінаў пасла ЕЗ у Кіеве Жазэ Мануэля Пінту Тэйшэйры (José Manuel Pinto Teixeira). У дакуменце украінскі бок скардзілася на пастаяннае ўмяшанне брусельскага дыпламата ва ўнутраныя палітычныя справы краіны, у якую ён быў пасланы, каб прадстаўляць Еўрапейскі звяз, а не для таго, каб, як літаральна сказана ў камюніке, украінізіравацца да глыбіні душы.
Такую рэакцыю Міністэрства замежных спраў Кіева выклікалі выказванні Тэйшэйры з нагоды адсутнасці выканання з боку ўкраінскага прэзідэнта Януковіча абяцанняў, дадзеных Еўразвязу з нагоды дэмакратызацыі краіны і барацьбы з карупцыяй. Сённяшняя сітуацыя адкідвае Ўкраіну ў лік апошніх краін, здольных прыцягнуць інвестыцыі на сваю тэрыторыю.
У адным публічным выступе амбасадар ЕЗ распавёў пра тое, як у лістападзе 2010 года Януковіч апраўдваў канцэнтрацыю ўлады ў сваіх руках, дасягнутую ў выніку сумніўных палітычных манеўраў на шкоду парламенту і суду, неабходнасць змагацца з карупцыяй. Але гэтая мэта ніколі не была дасягнутая.
Па іншых падставах Тэйшэйра заяўляў, што ён збянтэжаны, засмучаны і заклапочаны хваляй палітычных арыштаў, насталай разам з прыходам да ўлады Януковіча, у выніку якой пасля сумніўных працэсаў выбітныя дзеячы аранжавай рэвалюцыі, сярод якіх два асноўных яе лідэра (былы прэм’ер-міністр Юлія Цімашэнка і былы міністр унутраных спраў Юрый Луцэнка) дагадзілі ў турму.
«Наш амбасадар карыстаецца поўным даверам Еўрапейскага звяза. Абвінавачванні, якія высунуты супраць яго, пазбаўлены падставы і ўяўляюць сабой асабістую атаку на прафесіяналізм і маральную чысціню Тэйшэйра, у якіх мы зусім не сумняваемся », – такі быў адказ Вярхоўнага прадстаўніка Звяза па замежных справах і палітыцы бяспекі Кэтрын Эштан.
Тое, што можа здацца простай дыпламатычнай сваркай, на справе адлюстроўвае сітуацыю на Украіне, дзе рэгрэс дэмакратыі сапраўды ўражвае. Нягледзячы на замарожванне падпісання Пагаднення аб асацыяцыі ЕЗ-Украіна і ўсё больш відавочную міжнародную ізаляцыю Януковіча, як гэта прадэманстравалі міжнародныя сустрэчы ў Давосе і ў Мюнхене, на якіх ўкраінскі прэзідэнт быў прыняты толькі сваімі калегамі з Азербайджана і Польшчы і Дзяржаўным сакратаром ЗША Хілары Клінтан, якая да таго ж яго жорстка раскрытыкавала, палітычныя рэпрэсіі ў Кіеве абвастрыліся. Дыпламатычныя рознагалоссі з паслом Еўрапейскага звяза, якога раскрытыкавалі за тое, што ён аб’ектыўна прааналізаваў сітуацыю на берагах Дняпра, здаецца, дыктуецца намерам Украіны ўзмацніць палітычную напружанасць з ЕЗ, калі не прымусіць Брусель адклікаць свайго прадстаўніка. Гэты факт паставіў бы ўкраінска-еўрапейскія адносіны на адну дошку з адносінамі з Беларуссю дыктатара Аляксандра Лукашэнкі.
ЕЗ і Беларусь на нажах
Ізноў-ткі ў аўторак 28 лютага рэжым Мінска дазволіў выліцца дыпламатычнага крызісу, значна горшага, чым той, што паўстаў паміж Брусэлем і Кіевам. У адказ на адабрэнне санкцый з боку Еўрапейскага звяза з нагоды 27 дзеячаў беларускага ўрада, вінаватых у фальсіфікацыі на прэзідэнцкіх выбарах 10 снежаня 2010, у гвалце супраць апазіцыі, журналістаў і дысідэнтаў, Лукашэнка выгнаў з Мінска паслоў з ЕЗ і Польшчы і адклікаў на радзіму для кансультацый сваіх дыпламатычных прадстаўнікоў у Бруселі і Варшаве.
Гэта грубае рашэнне заслужыла ў адказ агульную рэакцыю 27 краін Еўрапейскага звяза, якія ў знак салідарнасці з Польшчай адклікалі сваіх паслоў з Беларусі і разам з Дзяржаўным Дэпартаментам ЗША раскрытыкавалі чарговы жэст аўтакрата, наўмыснага трымаць сваю краіну ва ўмовах міжнароднай ізаляцыі, якая наносіць шкоду эканомікі Мінска.
Сабраўшыся на экстранае паседжанне, міністры замежных спраў Веймарскай Тройкі (ваеннага саюза, у які ўваходзяць Польшча, Германія і Францыя) выказалі падтрымку беларускім дысідэнтам, якія змагаюцца за дэмакратычнае развіццё сваёй краіны, і абмеркавалі магчымасць увядзення далейшых санкцый супраць Лукашэнкі, калі яго рэжым не спыніць пераслед іншадумцаў.
«Мы гатовыя аднавіць дыялог з Менскам, як толькі палітычныя зняволеныя будуць рэабілітаваныя», – заявіў міністр замежных спраў Польшчы Радаслаў Сікорскі. «Аднадушны адказ за ўсяго Еўрапейскага звяза – гэта моцны жэст у падтрымку дэмакратыі. Брусель не павінен раз’ядноўваць свае шэрагі, калі трэба абараняць правы чалавека », – дадаў кіраўнік нямецкай дыпламатыі Гіда Вестэрвеле.
Паводле n-europe.eu
EU vs. Belarus
