Валянціна Кеўра з’яўляецца яркім прыкладам таго, як запал да музыкі і ўпартасць у дасягненні пастаўленых мэт могуць прывесці да вялікіх вынікаў. Яна не толькі з майстэрствам і эмацыйнасцю грае на фартэпіяна, але і перадае любоў да музыкі сваім вучням, натхняючы іх на дасягненне гармоніі праз гукі.
Піяністка, пра якую ідзе гаворка, пачала свой шлях у свет музыкі яшчэ ў дзяцінстве, калі яна назірала, як мама з задавальненнем грала на фартэпіяна, заражаючы яе сваім запалам да гэтага інструмента. Фартэпіяна і жаданне быць як мама пакарылі Валянціну, і, нядоўга думаючы, яе адправілі ў музычную школу. Але пачатак навучання не быў казачным – абмежаванні ў выбары музычных твораў і кансерватыўныя падыходы рабілі заняткі нуднымі і непрывабнымі для маладой піяністкі. Усё змянілася, калі з’явілася іншая выкладчыца. Яна падышла да навучання з іншага боку і ўлюбіла Валянціну ў музыку.
Валянціна вучылася ў Лідскім музычным каледжы, а затым у Мінскай кансерваторыі на музыказнаўцу, дзе атрымала глыбокія веды ў галіне музыкі, педагогікі і дзіцячай псіхалогіі. Валянціна вельмі шмат практыкавалася: працавала ў мностве школ, філармоніі і музычным каледжы ў Берасці, хадзіла на майстар-класы, вывучала мноства методык.
Набытыя вопыт і веды дазволілі ёй стварыць уласную музычную анлайн-школу, дзе яна з радасцю дапамагае іншым развіць свой музычны патэнцыял незалежна ад узроўню падрыхтоўкі і ўзросту. Яе школа – асаблівая, дзякуючы простаму і зразумеламу падыходу да навучання і ўнікальнай методыцы, якая дазваляе кожнаму раскрыць сябе ў музыцы. І для гэтага не патрэбен талент або вопыт.
Праца дапамагла Валянціне навучыцца быць цярпімай да памылак іншых і знаходзіць падыход да кожнага вучня. Яе галоўны прынцып: ноты – гэта літары ў тэксце, а музыка – гэта мова, на якой можна размаўляць і выказваць свае думкі і пачуцці.
“Калі літар у алфавіце 33, то нот усяго 7. І калі вывучыш гэтыя ноты па азначанай методыцы, то ты зможаш адкрыць любы музычны твор і прачытаць яго як кнігу. І мне вельмі хочацца, каб мой вучань мог адкрыць любы твор і яго прачытаць. Не важна, джаз гэта ці поп, рок ці класіка. Здаецца, што гэта вельмі складана, але ёсць пэўны алгарытм, прытрымліваючыся якога, можна гэтаму навучыцца за 2-3 месяцы”.
Таксама Валянціна займаецца з асаблівымі дзеткамі. У яе ёсць вопыт і спецыяльны падыход, які дапаможа ім адчуваць сябе лепш, выказваць свае эмоцыі і вучыцца новаму.
Яна надае асаблівую ўвагу індывідуальнаму падыходу да кожнага вучня, дапамагаючы ім раскрыць свой унікальны стыль ігры на фартэпіяна і выказаць свае эмоцыі праз музыку. Яе ўрокі напоўнены цеплынёй і натхненнем, што дапамагае вучням не толькі засвоіць тэхнічныя аспекты ігры, але і адчуць сапраўднае чараўніцтва музыкі.
Зусім нядаўна Валянціна адкрыла ў Берасці прастору, куды можна прыйсці на яе заняткі. Акрамя іх, яна праводзіць для ўсіх ахвотных займальныя лекцыі пра музыкаў і кампазітараў, каб зразумець іх асаблівасці і прыгажосць. На іх вы зможаце даведацца пра музыку на простай мове, даведацца, як правільна слухаць музыку, каб разумець яе глыбіню і эмацыянальнасць.
“Неяк я спрабавала ўявіць, як выглядае мая старасць. У мяне ў галаве была такая карцінка: да мяне прыходзяць у госці людзі, мы з імі размаўляем на творчыя тэмы, і я не проста навучаю іх ігры на фартэпіяна, а мы разбіраем музычныя творы, ствараем нешта цікавае.
І калі я працавала ў музычным каледжы ў Берасці, я амаль атрымала тое, што хацела. Але мне не хапала разбору музыкі не толькі акадэмічнай, але і сучаснай. І я вырашыла зрабіць такое ўтульнае месца, куды да мяне будуць прыходзіць людзі, і мы з імі будзем не толькі націскаць правільныя ноты, але і больш паглыбляцца ў атмасферу музыкі і пазнаваць кантэкст”.
Таксама Валянціна вядзе свой блог у Інстаграм і распавядае не толькі пра сваё жыццё як піяністкі, але і пра музыку. Гэты блог будзе цікавы людзям, якія хочуць разбірацца ў музычным мастацтве з дапамогай больш непасрэднай мовы.
Валянціна прызнаецца, што крыху пакрыўджаная на сваіх калег, якія выбіраюць пісаць навуковыя працы толькі для музыказнаўцаў. На яе думку, задача музыказнаўцы – быць своеасаблівым пасярэднікам паміж кампазітарам і чалавекам.
“Музыказнаўца павінен распавядаць пра музыку зразумела. Каб чалавек, дапусцім, паслухаў апісанне да “Месы сі мінор” Баха, і ён зразумеў, як слухаць музыку барока і пра што гэтая музыка. Магчыма, гэтая крыўда на калег і падштурхнула мяне гэтым займацца”.
Валянціна Кеўра лічыць, што кожны чалавек можа быць часцінкай мастацтва і што кожны ў сабе нясе творчую жылку, якую можна раскрыць праз музыку. Дзякуючы сваёй апантанасці мастацтвам і зносінамі з людзьмі, яна можа дапамагчы адчуць прыгажосць музыкі і знайсці сваё месца ў свеце музычнай творчасці любому.
Валянціна стала асветнікам у свеце музыкі, натхняючы іншых на творчасць і самавыяўленне праз ігру на фартэпіяна. Яе гісторыя паказвае, што з натхненнем, стараннасцю і дысцыплінай можна пераадолець любыя цяжкасці і дамагчыся выдатных вынікаў.
І маленькі бліц пытанняў і адказаў:
Кава.
Кот.
Інтраверт.
Дом.
У гарах.
Жаўрук.
Кніга.
Не здраджваць свае жаданні; калі прыкласці намаганні, то ўсё атрымаецца.
- Інстаграм-старонка школы фартэпіяна.
- Сайт школы фартэпіяна.
- Тэлеграм-канал музычных сустрэч.
- Ютуб Валянціны.
