Categories: Грамадства

Хочам і будзем вучыцца па-беларуску!

У першы і адзіны ва ўсім Маскоўскім раёне Берасця  беларускамоўны клас ў пачатковай агульнаадукацыйнай школе №34 пакуль жадаюць пайсці 4 вучня.

– На сёння пададзена 4 заяўкі на навучанне ў беларускамоўным першым класе. Але набор мы будзем весткі аж да 1 верасня, а зрэшты, і далей, калі будуць жадаючыя. Не ведаю, ці будзем мы набіраць падобны клас у наступным годзе. Для школы гэта, вядома, нерэнтабельна, і варта ўлічваць, што Усход захлёбваецца дзецьмі, месцаў у школах не хапае. Але калі бацькі пажадаюць то, паводле новага Кодэкса РБ аб адукацыі, які ўступае ў сілу з 1 верасня 2011 года, нават пры наяўнасці 1 заяўкі гэты клас будзе адчынены. Сёлета ініцыятыўны бацька, якому пайшлі насустрач, знайшоўся менавіта ў нашым раёне, – распавяла дырэктар школы №34 Аксана Івашова.

Гэты досвед для нас новы. Мы ўжо знайшлі выкладчыка, падрыхтавалі метадычную базу, – дадала намдырэктара Таццяна Саванеўская. – Калі сапраўды, я не ведаю, што чакае гэтых дзяцей наперадзе. Звычайна выпускнікі нашай пачатковай школы паступаюць далей у гімназіі горада, у 10-ю з мастацкім ухілам, у кадэцкі клас, проста ў школу бліжэй да хаты. Можа, у аддзеле адукацыі за 4 гады што-небудзь прыдумаюць.

Адна з ініцыятыўных бацькоў Маргарыта Велічкіна тлумачыць малую колькасць заявак стэрэатыпамі.

Калі мы распаўсюдзілі аб’яву аб тым, што шукаем беларускамоўных савучняў для нашага сына-першакласніка, многія тэлефанавалі, цікавіліся. А потым раздумаліся, часцей за ўсё пад уплывам іншага бацькі або старэйшага пакалення, якія забівалі ім, што беларуская мова не мае будучыні, што потым іх дзецям будзе складана і іншае. Гэта ўсё глупства. Навучанне ў такім класе я лічу элітным. Гэтае дакрананне да роднай культуры. Дзеці, якія вывучаюць беларускую мову, а жывуць пераважна ў рускамоўным асяроддзі, больш эрудыраваны. У іх лепшая памяць. Яны лягчэй вучаць замежныя мовы. Да таго ж класы невялікія, у настаўніка ёсць магчымасць заняцца кожным дзіцем. Беларускі – гэта модна і прэстыжна. У сацыяльных сетках прасунутая моладзь усё часцей выкарыстоўвае родную мову,лічыць Велічкіна. – Нажаль, у мяне няма магчымасці выступіць на тэлебачанні і распавесці аб усіх плюсах. Але свайго сына мы з мужам вучым: ён беларус, жыве ў Беларусі, значыць, і размаўляць павінен на беларускай мове.

Аб наступным лёсе хлопчыка мама не турбуецца: «Аддамо пасля пачатковай школы ў гімназію або ліцэй. Па законе можна выбіраць, на якой мове вучыцца. І калі, напрыклад, дзесьці пакуль няма беларускамоўных класаў, то, калі нам спатрэбіцца, яны будуць».

Яшчэ адны бацькі, пара Божыкаў будуць вазіць сваю дачку ў гэты клас аж з Рэчыцы.

– Мы вельмі жадалі, каб беларускамоўны клас адкрыўся ў найблізкай да нас СШ №27. Але ад завуча пачатковых класаў, а потым і ад дырэктара пачулі, што мы псуем будучыню сваёй дачкі. Супраціў з боку педагогаў быў магутным: заяўку нашу браць не жадалі, сцвярджалі, што няма адпаведных настаўнікаў, трэслі новым кодэксам і казалі, прыхадзіце 1 верасня, тады і паглядзім. У выніку мы вырашылі: павозім на Усход, але будзем гадаваць эліту, – кажа бацька першакласніцы Сяргей.

У гімназіі №3 з музычным і харэаграфічным ухілам (Ленінскі раён) набор беларускамоўных першакласнікаў ужо скончаны. Тут іх значна больш – 50 вучняў, бо дадзеная ўстанова адукацыі – адзіная ў горадзе, дзе практычна ўсё навучанне вядзецца на беларускай.

 – Для нас беларуская мова – прыярытэт. Гэты ўплыў традыцыі, бо менавіта ў нашай гімназіі быў сфармаваны ансамбль «Прыбуж’е», які прапагандуе беларускую культуру, – растлумачыла намдырэктара гімназіі па вучэбнай працы Людміла Кінчак,- Выкладаюць тут педагогі са стажам, якіх, па словах Людмілы Аляксандраўны, «самі для сябе і выгадавалі.

У Берасцейскай вобласці даволі вялікі адсотак дзяцей навучаецца на беларускай мове. Па стане на пачатак 2010 – 2011 вучэбнага года было 39 577 з 161 312 школьнікаў, г.з. 24,5%. Па гэтым паказчыку нас абагнала толькі Менская вобласць (31,9%). Астатнія рэгіёны адстаюць, некаторыя даволі значна. Але справядлівасці дзеля адзначым, што большасць школ з беларускай мовай навучання знаходзіцца ў сельскай мясцовасці, а ў буйных гарадах назіраецца іх відавочны недахоп.

Паводле: БГ

 

dzedzich

Recent Posts

Павел Ferenc: праз музыку я разумею свет

Павел Феранец, ці Ferenc, – ідэальны суразмоўца. Дамаўляемся пра сустрэчу – адразу падбіраем зручны для…

2 дні ago

Ад сметніка да фотазоны. Як жыхары простага шматпавярховіка мяняюць сваё асяродзе

Гэты новы дом у цэнтральнай часцы горада на вуліцы Гогаля здаваўся ідэальным, калі тут набывалі…

1 тыдзень ago

Абмен раслінамі ў “Таполі”: каб зялёнага было больш

Ідэальны адпачынак – гэта час, праведзены сярод тых, хто з табой на адной хвалі. У…

2 тыдні ago

Суботнік – гэта проста. Як берасцейцы паляпшаюць сваё наваколле

Чалавек сам стварае сваё наваколле. Да такой высновы аднойчы прыйшлі жыхары сціплага пяціпавярховага дома ў…

2 тыдні ago

Ад маркету да фотастудыі: як Даша Сідарэнка змяняе культурнае жыццё Берасця

Існуе меркаванне, што Берасце – нецікавы горад, у якім няма куды схадзіць, але насамрэч гэта…

3 тыдні ago

Вікторыя Цэкат – арганізатарка фотадня для мам з “Без межаў”

Для кожнага з нас словы “макіяж”, “фрызура”, “фотаздымкі” значаць нешта сваё. Для некага гэта частка…

3 тыдні ago