Зусім нядаўна група з Брэста ў складзе 36 чалавек вярнулася з адукацыйнай праграмы ў Польшчы арганізаванай Арр “Дзездіч” і фондам “Шчаслівае дзяцінства”. Акрамя ведаў быў прывезены добры настрой і мора станоўчых эмоцый!
Пачатак паездкі пачаўся з “цягніка часу”, калі сеўшы ў вагон у 9 раніцы мы прыбылі ў Тэрэспаль у 7 раніцы, розніца ў часе прынялі са смехам. Яшчэ некалькі гадзін шляху і нас сустракаюць нашы арганізатары ў прыгожым і маляўнічым мястэчку Мотыч, у 15 км ад Любліна.
Гэтыя 5 дзён здаліся як мінімум 10, столькі ўсяго цікавага і новага пазнавалі, бачылі і запаміналі, што гэта не ўкладвалася ў звычайнае мернае хатняе жыццё.
Кожны дзень у агульным зале ў нас праходзілі заняткі на якіх вучылі як правільна і цікава арганізоўваць мерапрыемствы. Але соль не толькі ў гэтым, сама праграма навучання пабудавана ў форме гульні-спаборніцтва. Нас падзялілі на 4 каманды і з кожнай працаваў свой трэнер. За кожнае арганізаванае намі мерапрыемства налічвалісь балы. Так што ў выніку сярод груп вылучыцца пераможца, які набраў большую колькасць балаў.
Фантазія працавала што трэба і ў нас кожны дзень было некалькі гульняў, дыскатэкі, спартовыя мерапрыемствы.
Але забаўлялі мы не толькі самі сябе. Па праграме арганізатары падрыхтавалі нам дзьве экскурсіі: у Люблін і Наленчув.
У Любліне мы сустрэліся з віцэ-мэрам горада, каля гадзіны гутарылі на тэму развіцця адукацыі ў Польшчы і пра жыццё ў Еўрасаюзе ў цэлым, потым проста гулялі па горадзе, старыя вулачкі і завулкі заўсёды вабілі людзей сваёй гісторый і зачараваннем. Надвор’е нам таксама спрыяла, так што сам Провід было рад нашай паездцы.
А Наленчув увогуле зацягнуў сваёй прыгажосцю. Гэта мястэчка-курорт, дзе шмат старажытных драўляных дамоў 19 стагоддзя, шмат залатых дрэў і яркага рудовага сонца …
Пакідаць гэта ўсё было крыху сумна, але на гэтым яшчэ не канец. Праграма працягваецца і ў Беларусі, группы гэтак жа будуць працаваць і забаўляць новымі цікавымі праграмамі брэсцкую моладзь.
А где фотки со сцягами? Вас ведь заставляли ими махать???
Эх, усю схему запаліў 🙂
Сапраўды, толькі пафоткаліся для справаздачы, каб настаўнікі не сварыліся.
А ўвесь астатні час сцягамі махалі.