Брэсцкі Чыгуначны вакзал – гэта не толькі ключавы пункт адпраўлення і прыбыцця для мноства падарожнікаў, але і месца, насычанае гісторыяй і ўнікальнымі падзеямі. У гэтым артыкуле мы прадставім вам дзевяць цікавых фактаў пра Брэсцкі чыгуначны вакзал, натхняльных на бліжэйшы знаёмства з гэтым дзіўным месцам.
Векавая слава
Адкрыты ў 1886 годзе, Брэсцкі вакзал служыць гораду ўжо больш за сто гадоў, прадстаўляючы сабой значны транспартны вузел.
Архітэктурная вытанчанасць
Будынак вакзала быў спраектаваны архітэктарам Барысам Лорбергам і адрозніваецца цудоўнай архітэктурай, якая спалучае ў сабе рысы псеўдаготыкі.
Электрыфікацыя ў пачатку XX стагоддзя:
Брэсцкі вакзал быў адным з першых у краіне, дзе ўкаранілі электрычнае асвятленне на перонах і ў залах чакання.
Эпоха польскай улады:
У 1921 годзе Брэст і Заходняя Беларусь сталі часткай Польшчы, і вакзал зведаў рэканструкцыю, набываючы ўнікальны “народны стыль” у архітэктурным афармленні.
Незнішчальнасць у часы вайны:
Падчас Вялікай Айчыннай вайны Брэсцкі вакзал пазбег разбурэння з боку акупацыйных войскаў дзякуючы іх прызнанню каштоўнасці яго будынка.
Гераічная абарона:
У ноч з 21 на 22 чэрвеня 1941 года на вакзале заступілі на дзяжурства 30 супрацоўнікаў міліцыі, якія змагаліся да апошняга патрона, абараняючы вакзал.
Месца сустрэчы знакамітасцяў:
Брэсцкі вакзал служыў месцам сустрэчы і абедаў для многіх вядомых палітыкаў і артыстаў, такіх як Хрушчоў, французскі прэм’ер-міністр і прэзідэнт Жорж Пампіду.
Вакзал як сімвал кахання:
Для Уладзіміра Высоцкага і Марыны Уладзі Брэсцкі вакзал стаў месцам сустрэчы і адпраўлення, што зрабіла яго сімвалам іх шчырай любові.
Сучасная велічнасць:
У 1950-х гадах вакзал быў цалкам перабудаваны паводле ўказання важнай асобы, што надало яму статус аб’екта гісторыка-культурнай спадчыны і ператварыла ў ўзор архітэктуры дадзенай эпохі.
Брэсцкі Чыгуначны вакзал – не проста чыгуначная станцыя, гэта гістарычная спадчына і сімвал горада, які працягвае заставацца ключавым элементам у яго культурным і транспартным жыцці.
