Грамадства

Паркі Берасця: Шпацыры, “лавачкі прымірэння” ды вавёркі

Восень у Брэсце надае асаблівую афарбоўку шпацырам на свежым паветры. Калі ў вас няма магчымасці адправіцца ў далёкія падарожжа, то гарадскія паркі ўяўляюць сабой ідэальнае месца для асалоды восеньскай прыродай. Мы падрыхтавалі для вас агляд брэсцкіх паркаў для вашай зручнасці. Тут вы зможаце атрымаць асалоду ад восеньскага паветра, дзе яно здаецца асабліва свежым і чыстым, а натоўпу народа, як у цэнтры горада, не сустрэнеце.

Парк культуры і адпачынку

Гэта доўгажыхар сярод берасцейскіх месцаў адпачынку і культуры, які ўпершыню адкрыў свае дзверы ў 1906 годзе. Прызначэнне парку не змянялася з гадамі, хоць яго імя перыядычна змянялася. Раней ён быў вядомы як “Парк 1 мая”, але цяпер гэта проста “Парк культуры і адпачынку”. 

Куток жывой прыроды працуе з 8 да 17 гадзін у будні і да 18 гадзін у выходныя. Там можна ўбачыць курэй, індыкоў, коз, авечак, а таксама аленяў і коней. Тут жывуць трусы, лісы, паўліны і разнастайныя грызуны. Аднак варта ўлічыць спецыфічны пах, калі вы ці вашы спадарожнікі адчувальныя да такіх рэчаў.

Пляцоўка для скейтбордынгу і ролераў застаецца адкрытай і бясплатнай. Тэнісныя корты, якія былі папулярныя летам, ў гэты перыяд не функцыянуюць.

Выязны гандаль і іншыя пункты грамадскага харчавання таксама актыўныя пераважна ў выхадныя, хоць некаторыя з іх працягваюць працаваць і ў будні.

Выдатная зялёная зона, цішыня, чыстае паветра, лебедзі і качкі ствараюць утульную восеньскую атмасферу ў гарадскім парку, за якую яго так цэняць жыхары Берасця. Парк чакае наведвальнікаў з раніцы да вечара, прапаноўваючы адзіноту і спакой на фоне восеньскай пары.

 

Гарадскі сад

У восеньскія дні, калі лісце пакрываюць алеі ўтульным дываном, Гарадскі сад на Машэрава ператвараецца ў ідэальнае месца для спакойных прагулак. Гэтыя старадаўнія дрэвы, якія вытрымалі і ваенныя часы, і розныя рэканструкцыі, цяпер ўтульна шэпчуцца з восеньскім ветрам, надаючы прахалоду і адзіноту ад апошніх цёплых дзён. Лаўкі, закрытыя ад сонца і багата акружаныя зелянінай, прапануюць спыніцца і атрымаць асалоду ад цішыні. А калі ўсе месцы занятыя, заўсёды можна адасобіцца ў адной з альтанак.

Шпацыруючы па гэтых зацененых алеях, можна выявіць не толькі дзіўныя домікі для птушак, устаноўленыя на дрэвах, але і арыгінальныя лавачкі, кожная з якіх мае сваю гісторыю. Напрыклад,” лавачкі прымірэння” з іх незвычайным дызайнам або лаўкі, упрыгожаныя таблічкамі з імёнамі мясцовых жыхароў і кампаній, якія падарылі іх гораду.

Там жа вас сустрэне і маленькая воданапорная вежа, якая стаіць над артэзіянскай свідравінай. Нажаль, сёння ўвайсці ўнутр гэтага гістарычнага збудавання ўжо не атрымаецца, але затое можна даведацца пра багатую гісторыю водазабеспячэння Берасця, дзякуючы інфармацыйнаму стэнду ля ўваходу.

Для тых, хто ў пошуку больш актыўных забавак у восеньскі дзень, варта прагуляцца да набярэжнай. Тут можна ўзяць напракат ровар, электрасамокат або гіраскутар і, трымаючы ў руках халоднае марозіва, атрымаць асалоду ад выдатных відаўі, рухаючыся ў бок крэпасці і назад, скрозь восеньскае паветра, напоўненае водарам апалага лісця.

Парк Міру

Раён “Усход” у Брэсце ганарыцца наяўнасцю двух паркаў, сярод якіх асаблівае месца займае Парк міру. Заснаваны ў 1994 годзе дзякуючы намаганням моладзевых дэлегацый з Беларусі, Германіі і Польшчы, гэты парк прысвечаны памяці загінуўшых падчас Другой сусветнай вайны.

Парк Міру – гэта не толькі ідэальнае месца для сямейных прагулак, але і выдатная прастора для пікнікоў пад кронамі дарослых дрэў. Мясцовыя жыхары часта выбіраюць яго для адпачынку на прыродзе, нягледзячы на блізкасць да дарог.

Апошняя рэканструкцыя парку ператварыла яго ў шматфункцыянальную прастору, падзеленую на некалькі зон. Галоўнай з іх з’яўляецца дзіцячая зона з трыма разнастайнымі пляцоўкамі, дзе акрамя традыцыйных горак і хатак устаноўлены і нестандартныя вераўчаныя канструкцыі. Таксама ёсць дзве пляцоўкі для заняткаў спортам і варкаўтам, а непадалёк размешчана поле для гульні ў петанк, з падрабязнымі правіламі на спецыяльным стэндзе.

У парку можна знайсці арыгінальную кампазіцыю з двух фігур кароў, якія схаваліся сярод зеляніны. Хоць дакранацца і садзіцца на іх не рэкамендуецца, яны стануць выдатным фонам для фатаграфій.

Сучасны дызайн лавачак і альтанак дадае парку асаблівы шарм. Тут нават ёсць невялікая сцэна, якая можа стаць першым месцам выступу вашага дзіцяці. Для аматараў заставацца на сувязі ў адной з зон усталяваны Wi-Fi.

Важна адзначыць, што ў парку ёсць дзве бясплатныя пластыкавыя туалетныя кабінкі – рэдкасць для гарадскіх паркаў. А тым, хто прыехаў на ровары, спатрэбіцца велапаркоўка.

 

Парк воінаў-інтэрнацыяналістаў: дзе вавёркі – як суседзі

Калі вы думалі, што жыхары гэтага парку – толькі дрэвы і кусты, то вы відавочна недаацанілі мясцовых вавёрак. Гэтыя пухнатыя акрабаты могуць здзяйсняць такія трукі за арэхі, што цыркавыя артысты пазайздросцяць. Тут яны – як добрыя суседзі, толькі замест “зайсці па соль” яны падскокваюць за арэшкам. Але памятайце, яны ведаюць, хто шчодры на пачастункі, так што беражыце кішэні!

 

Парк 1000-годдзя Брэста: малы, ды заліхвацкі

Гэты парк можа быць не самым старым ці вялікім, але ён дакладна ведае, як здзівіць! Тут, нібы ў магічным куфэрку, змяшчаюцца і кветкавыя клумбы (якія, праўда, ужо не так яркія як летам, але ўсё роўна імкнуцца), і дзіцячыя смехі, і спартыўныя пляцоўкі. 

Бачылі калі-небудзь, як баскетбольны мяч выпадкова прызямляецца ў лужыну? Тут вы ўбачыце! І так, асцярожней на алеях – восеньскія лісце хітрэй бананавых лупінаў!

Як не трапіць у пастку?

Увосень у парках Брэста не толькі выдатна, але і… слізка! Узбройвайцеся зручнай абуткам і пачуццём гумару. Пасля восеньскага дожджыку месцамі так слізка, што можна выпадкова стаць удзельнікам нечаканага флэш-мобу на ледзяной глазуры. Так што калі вы раптам злавілі сябе на думцы, што ідзяце як пінгвін – ведайце, вы не самотныя.

Кожны парк у Брэсце восенню – гэта нешта накшталт міні-прыгоды з элементамі гумару, трохі сюррэалізму і шмат свежага паветра. Так што хай гэты восеньскі сезон будзе поўны прыемных сюрпрызаў і цёплых успамінаў (ну, і можа трохі восеньскай бруду на чаравіках, але хто пра гэта клапоціцца, праўда?).